Του Θοδωρή Νταμάτη
Συχνά βλέπουμε να φτάνουν στους τόπους ψαρέματος, ψαράδες, με μεγάλες ποσότητες μαλάγρας, να τις υγραίνουν, να τις ρίχνουν στην θάλασσα, ή τις λίμνες και ποτάμια κατά ριπές, πιστεύοντας έτσι ότι θα έχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Δηλαδή, ότι θα μαζέψουν και θα κρατήσουν τα ψαριά μέσα στην ψαρεύτρα τους, στο επιθυμητό πεδίο δράσης. Δυστυχώς η αποτυχία είναι δεδομένη, τα αποτελέσματα θα είναι εξολοκλήρου αντίθετα από τα αναμενόμενα, μόνο η θέα τύχη μπορεί να βοηθήσει αυτούς τους ψαράδες και αν έχουν κάποιο αποτέλεσμα, αυτό θα είναι περιστασιακό.
Το μαλάγρωμα και η επιλογή της μαλάγρας είναι μια τέχνη με συγκεκριμένους κανόνες, οι όποιοι πρέπει να τηρηθούν με την μεγαλύτερη ακρίβεια. Ο ψαράς πρέπει να γνωρίζει τις προτιμήσεις των ψαριών (με κριτήριο τον τόπο, την ώρα, την εποχή και το σπουδαιότερο, τις καιρικές συνθήκες), τις ιδιότητες των υλικών κατασκευής της μαλάγρας (του καθενός ξεχωριστά) και πως συμπεριφέρονται όταν αναμειχθούν.
Εκτός από τη ποιότητα και την γεύση, το άρωμα και τα διατροφικά και χρωστικά συστατικά (χαρακτηριστικά) των υλικών αυτών, τα διάφορα άλευρα που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή της μαλάγρας έχουν διαφορετικές ιδιότητες, είτε μεμονωμένα είτε όταν αναμειχθούν. Ποτέ δεν πρέπει η γεύση και το άρωμα του ενός υλικού (όταν πρόκειται για μαλάγρα που για την παραγωγή της χρησιμοποιηθήκαν πλέον του ενός υλικών) να καλύπτει την γεύση και άρωμα των άλλων, αλλά να δημιουργεί μια τέτοια γεύση και χρωματισμό ώστε να είναι αρεστή από τα ψάρια και να ερεθίζει το πεπτικό και γευστικό σύστημά τους.
Η μαλάγρα και το δόλωμα είναι οι πιο σημαντικοί παράγοντες για να έχουμε τα αναμενόμενα και επιθυμητά αποτελέσματα σε ένα ψάρεμα.
