Οι φελλοί στο μπολονεζ

Του Θοδωρή Νταμάτη

Μια μεγάλη κατηγορία ψαράδων που ασχολούνται με το ψάρεμα με φελλό, χρησιμοποιούν μπολονέζ καλάμια με τους ανάλογους φελλούς. Οι φελλοί του μπολονέζ είναι ιδιαίτεροι σε σχήμα και λειτουργία. Σε γενικές γραμμές μπορούμε να πούμε ότι έχουν σχήμα σταγόνας  σε διάφορες διαμέτρους, επιμηκύνσεις και γραμμές επικολλημένοι σε έναν μακρύ άξονα.

Από κει και πέρα οι εταιρείες κατασκευής έχουν προχωρήσει σε αμέτρητα σχήματα και παραλλαγές, ανάλογα με τις συνθήκες ψαρέματος που θέλουν να καλύψουν. Ας εξετάσουμε όμως τα υλικά κατασκευής ενός φελλού, τα μέρη από τα οποία αποτελείται και τις ιδιαιτερότητές τους.

Σώμα

Το σώμα του φελλού είναι ίσως το σπουδαιότερο μέρος του φελλού. Αυτό κατασκευάζεται από συμπαγή πολυεστέρα και πλαστικό, καθώς και από φυσικές πρώτες ύλες, όπως το ξύλο BALSA, ή φυσικό φελλό.

Και οι δύο κατηγορίες πρώτων υλών χρησιμοποιούνται σήμερα ευρέως στην κατασκευή των φελλών με άριστα αποτελέσματα, όμως θα πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη σημασία στο ειδικό βάρος κάθε κατηγορίας, στοιχείο το οποίο καθορίζει και το μέγεθος του φελλού σε εξάρτηση του υλικού κατασκευής.

Η πρώτη κατηγορία υλικών κατασκευής λόγω του ότι έχει σταθερό ειδικό βάρος, δίνει την δυνατότητα στον κατασκευαστή να επιτυγχάνει φελλούς με ελεγχόμενο επιτρεπόμενο βάρος, σε αντίθεση με την δεύτερη κατηγορία που παρατηρείται το φαινόμενο σε φελλούς ιδίου σχήματος και βάρους, το επιτρεπόμενο βάρος να είναι διαφορετικό.

Η έξω πλευρά του λιμανιού.

Του Θοδωρή Νταμάτη

Ένας παλιός ψαράς μου έλεγε ότι όταν ο καιρός λυσσομανάει τα ψάρια μπαίνουν μέσα στο λιμάνι, τότε να πας να τα πάρεις.

Τι γίνεται όμως στις καλές καιρικές συνθήκες; Τα ψάρια γυρνάνε, βγαίνουν από το λιμάνι και κάνουν βόλτες και στην έξω πλευρά του, από κει περνάνε και άλλα ψάρια που πάνε προς το λιμάνι. Η έξω πλευρά του λιμανιού, συνήθως με ατάκτως ριγμένους βράχους όλων των μεγεθών, κατοικία όλων των ειδών των ψαριών του βράχου, ελκύει και όλα τα ψάρια του λιμανιού, καθώς και περαστικά. Όλα για να τσιμπολογήσουν κάτι. Συνήθως οι ψαράδες στήνονται στη μέσα πλευρά του λιμανιού για πολλούς και διάφορους λόγους και αγνοούν την έξω πλευρά, η οποία όμως έχει όλα τα πλεονεκτήματα και ψάρια των βράχων με όλη την άνεση που μπορεί να θέλει ο ψαράς (δίπλα το αυτοκίνητο, λίγο περπάτημα κλπ). Και βέβαια πολλές εκπλήξεις.

Την έξω πλευρά του λιμανιού την ψαρεύουμε όπως και στα βράχια, με μόνη εξαίρεση τον ελαφρύ εξοπλισμό (δεν περπατάς πολύ), συνήθως βρίσκεις σημείο να σταθείς εκεί που θέλεις.

Προσοχή στα ρεύματα, παρ’ όλο που δεν είναι δυνατά, τις περισσότερες φορές ακολουθούν την διεύθυνση των ρευμάτων του λιμανιού και πάνε μια δεξιά και μια αριστερά, σπανίως δε και προς την ακτή, ανεξάρτητα από την διεύθυνση του ανέμου. Εδώ δεν μας πολυνοιάζει η διεύθυνση του αέρα, μπορούμε άνετα να ψαρέψουμε μπολονέζ σε περίπτωση που έχουμε κόντρα αέρα και θα εξηγήσω το γιατί. Τα βράχια της έξω πλευράς τα έχουν τοποθετήσει κατά την διάρκεια κατασκευής του λιμενοβραχίονα, οπότε προχωρούν για 2-3 μέτρα μέσα και μετά συνεχίζει ο προϋπάρχων βυθός και μπορείς άνετα με το καλάμι μπολονέζ να φτάσεις στη εκεί που σταματάνε τα βράχια και βέβαια κυκλοφορούν τα περισσότερα ψάρια. Μπορούμε να ψαρέψουμε με τον φελλό κάτω από την μύτη του καλαμιού άνετα.

Μπολονέζ στο λιμάνι

Λιμάνια, εκεί που οι περισσότεροι ψαράδες ξεκίνησαν να ψαρεύουν και να λατρεύουν την θάλασσα. Με ένα φελλό που τυλίγαμε την πετονιά η δικιά μου γενιά, με καρούλι οι νεώτεροι. Όλοι κάναμε τα πρώτα μας βήματα σε έναν μόλο με δόλωμα λίγο ψωμί, ή μια γαρίδα ή μια σαρδέλα, φρίσσα , γαύρο, από το διπλανό καΐκι που ξεψάριζε. Αυτό είναι το μυστικό στο λιμάνι, το καΐκι που ξεψαρίζει.

Λιμάνι, ο ιδανικός τόπος για ψάρεμα με την τεχνική του μπολονέζ. Η μεγάλη πλειοψηφία των λιμανιών στον τόπο μας έχει βάθος από 3 έως 6 μέτρα, ιδανικά για να ψαρέψεις με ένα εξάμετρο ή εφτάμετρο μπολονέζ καλάμι με σταθερή αρματωσιά, έτσι ώστε να έχεις όλα τα πλεονεκτήματα της ευαισθησίας και του άμεσου καρφώματος που έχει. Εύκολη πρόσβαση με το αυτοκίνητο, τις περισσότερες φορές το έχουμε πίσω μας, χωρίς να μας προβληματίζει ο όγκος του εξοπλισμού που θα έχουμε μαζί μας. Τα ψάρια κυκλοφορούν κοντά στον ντόκο και δεν χρειάζονται μακρινές βολές για να τα βρούμε.

Διαλέγοντας σημείο.

Τα λιμάνια είναι τόποι που τα ψάρια βρίσκουν τροφή, απαγγιάζουν στους αέρηδες και νιώθουν ασφάλεια τη νύχτα. Αυτό το ξέρουν και οι κυνηγοί, οπότε υπάρχει μια διαρκής κίνηση μέσα στο λιμάνι, καθώς και στην μπούκα του λιμανιού, με κυριότερες ώρες το ξημέρωμα που βγαίνουν και το σούρουπο που μπαίνουν. Και βέβαια όλα περνάνε κάτω από τα καΐκια, γρι-γρι και τράτες περιμένοντας να βρουν τα υπολείμματα από το ξεψάρισμα. Αυτά είναι και τα καλύτερα σημεία για να στήσουμε τον εξοπλισμό μας, δίπλα στα καΐκια, όπου θα περάσουν σίγουρα από κει όλα τα ψάρια του λιμανιού. Αμέσως μετά έρχεται η μπούκα του λιμανιού απ’ όπου θα περάσουν πάλι όλα τα ψάρια που μπαινοβγαίνουν στο λιμάνι. Εδώ θέλει λίγο προσοχή γιατί πάντα υπάρχει ρεύμα, θα πρέπει να βρούμε ένα σημείο που να κόβει λίγο, συνήθως μερικά μέτρα πριν την μπούκα. Υπάρχουν και σημεία μέσα στα λιμάνια που μαζεύονται ψάρια, τα οποία είτε τα βρίσκουμε εξερευνώντας το λιμάνι με πολλαπλά ψαρέματα, είτε από πληροφορίες, είτε παρακολουθώντας τα σημεία που ψαρεύουν οι τοπικοί ψαράδες.

Απίκο vs Εγγλέζικο

Του Θοδωρή Νταμάτη

Ο φίλος Σωτήρης μου το έλεγε συνέχεια να πάμε μαζί για ψάρεμα. Κάνουμε καλή παρέα, αλλά στο ψάρεμα έχουμε μια μεγάλη διαφορά, αυτός ψαρεύει απίκο και γω εγγλέζικο. Εγώ δεν έχω ψαρέψει ποτέ απίκο και αυτός δεν έχει ψαρέψει εγγλέζικο.

Κάποια μέρα αποφασίζουμε να ψαρέψουμε μαζί. Βρίσκουμε ένα λιμάνι με βάθος γύρω στα 5,5 με  6 μέτρα, όπου στο ίδιο σημείο έχουμε πάρει ψάρια και με τις δύο τεχνικές. Τεχνικές με μεγάλες διαφορές που όταν ψαρεύεις δίπλα-δίπλα έρχονται σε αντίθεση μέχρις που είναι επιζήμια η μία για την άλλη. Ας το δούμε με την ματιά κάποιου που ψαρεύει εγγλέζικο και γενικές μόνο γνώσεις έχει για το απίκο.

Στο απίκο ψαρεύεις στο ίδιο σημείο και βάθος με ακρίβεια εκατοστού, μεγάλο πλεονέκτημα για το μαλάγρωμα, η μαλάγρα δεν χάνεται είναι ακριβώς δίπλα στο αγκίστρι σου. Όταν ψαρεύεις με ζύμη και σαλαγγιά, η ζύμη που τρίβεται και πέφτει από αυτή κάνει ένα βουναλάκι από τροφή-μαλάγρα που φέρνει το ψάρι ακριβώς στο αγκίστρι. Με την σαλαγγιά, ακόμα και να μην καταπιεί το ψάρι το δόλωμα, στο κάρφωμα υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες να καρφωθεί το ψάρι απ’ έξω, ειδικά όταν ψαρεύεις με «κλέφτη» δύο σαλαγγιές σε μικρή απόσταση.

Τις περισσότερες φορές η μαλάγρα είναι και το δόλωμα. Πρέπει να φέρεις όμως τα ψάρια στο βάθος που ψαρεύει και στο αγκίστρι σου ακριβώς. Παλεύεις με δυσκολία ένα μεγάλο ψάρι. Επειδή δεν έχει μηχανισμό, το παράμαλλο πρέπει να έχει αντοχή για να παλέψεις το ψάρι και αυτό σημαίνει μεγάλες διαμέτρους. Το σύνολο είναι ευκολότερα ορατό από το ψάρι, με ότι αυτό συνεπάγεται στα πονηρεμένα ψάρια σε πολυψαρεμένους τόπους. Περιορίζεσαι τις περισσότερες φορές στο να ψαρεύεις πατωτά, έτσι ώστε το ψάρι να μην μπορεί να πλησιάσει το δόλωμα από κάτω και έτσι να μην αρπαχτεί από την σαλαγγιά. Μεγάλη ευαισθησία και αντίληψη στο τσίμπημα του ψαριού.

Στο εγγλέζικο η αρματωσιά σου μετακινείται σύμφωνα με την κατεύθυνση και την ένταση του ρεύματος, δεν μπορείς να συγκεντρώσεις το μαλάγρωμα σε ένα σημείο, πρέπει να ακολουθείς το ρεύμα, όσο αδύνατο και να είναι. Δεν είναι απαραίτητα κακό, ανάλογα με τις συνθήκες ψάχνεις την περιοχή που ψαρεύεις.

Λίμνη Βόλβη, ψαρέματα και ιχθυοπανίδα

Του Σωτήρη Καράμπελα

Η λίμνη Βόλβη, βρίσκεται στον Νομό Θεσσαλονίκης ανατολικά από την πόλη της Θεσσαλονίκης σε απόσταση 35 χλμ. και 8 χλμ. δυτικά από την θάλασσα του Στρυμονικού κόλπου, στη λεκάνη της Μυγδονίας, στον Δήμο Βόλβης. Αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας και είναι διατεταγμένη σε σειρά με την λίμνη Κορώνεια σε απόσταση 11,5 χλμ. από αυτήν. Μαζί οι δυο λίμνες σύμφωνα με τη συνθήκη Ραμσάρ αποτελούν υγρότοπο διεθνούς σημασίας με την ονομασία «Λίμνες Κορώνεια - Βόλβη». Από τη βόρεια πλευρά της περνάει η νέα Εγνατία οδός (ενώ η παλιά εθνική οδός διέτρεχε την νότια πλευρά της), και στα ανατολικά της ο Ρήχειος ποταμός, ο οποίος λειτουργεί και ως υπερχείληση της λίμνης δια μέσω των στενών της Ρεντίνας προς τον Στρυμωνικό κόλπο. Η λίμνη Βόλβη έχει σχήμα επίμηκες με διεύθυνση από ανατολή προς δύση ή και το αντίστροφο. Το μέσο μήκος της είναι 19,5 χλμ. και το μέσο πλάτος της 3,4 χλμ. Η επιφάνεια της λίμνης, για μέση στάθμη 37 μέτρα, έχει έκταση 70,8 τετ. χλμ. αντιστοιχώντας σε συνολικό μήκος οχθογραμμής 54,4 χλμ. Στοιχείο που την καθιστά τη μεγαλύτερη λίμνη της Μακεδονίας και τη δεύτερη μεγαλύτερη της Ελλάδας με μέγιστο βάθος 36-37 μέτρα.
Θεωρειτε οτι βρισκετε σε σταθερη οικολογικη κατασταση.ειναι ευτροφη λιμνη ,επηρεαζετε απο τις εκλπυσεις καλλιεργειων και απο την ασυνειδητη,παρανομη και σποραδικη απορριψη αστικων λυματων εντος της!
Ο ποταμος ρηχιος διαρρεει τα στενα μεταξυ των ορεων κερδυλλιον και χολωμοντα σχηματιζοντας τα γνωστα Μακεδονικα Τεμπη,με το ιδαιτερου καλλους αισθητικο δασος της ρεντινας.ο Ρηχιος αποτελει την υδατινη επικοινωνια μεταξυ λιμνης βολβης και του στρυμονικου κολπου,τα πλεοναζοντα νερα της λιμνης αδειαζουν στην θαλλασα επιτρεποντας την ανοδο ψαριων στην λιμνη!
Η περιοχη λογω της υψηλης οικολογικης αξιας ,εχει χαρακτηριστει συμφωνα με διεθνεις και εθνικες διαταξεις ως
1) Υγροτοπος Διεθνους Σημασιας
2)Ζωνη Ειδικης Προστασιας
3) Τοπος Κοινοτικης Σημασιας
4)Καταφυγιο Αγριας Φυσης
5) Εθνικο Παρκο  

Το επικεντρο της οικονομικης δραστηριοτητας των κατοικων ολων των παραλιμνιων οικισμων της λιμνης ηταν η ενασχοληση με την επα;γγελματικη αλιεια μεχρι και το τελος της δεκαετιας του 1980 .Οι λιμνη αυτο στο χρονικο αυτο διαστημα ηταν το επικεντρο της οικονιμικης και κοινωνικης ζωης και παραλληλα διαμορφωσαν τις διατροφικες συνηθειες μιας ευρητερης περιοχης.

 Η λιμνη βολβη την δεκαετια 60-70 ειχε κατα μεσο ορο παραγωγες της ταξης των 500 τονων αλιευματα ,ανα ετος με την συμμετοχη στην συνθεση της αλιευτικης της παραγωγης 9 ειδων ψαριων (γριβαδι,λεστι,σιρκο,τσιρωνι,λιπαρια,χελι,περκι ,τουρνα,τυλιναρι)!  Η τουρνα εξαφανιστηκε το 2006-2007 με αποτελεσμα η απουσια ενος ιχθυοφαγου ψαριου να φερει την αυξηση πλακτοφαγων ειδων ,παιζοντας σημαντικο ρολο στον καθορισμο της συνθεσης,αφθονιας βιομαζας της ζωοπλαγκτικης κοινωνιας !